“ Heto nanaman ako nag aabang ng bago sa istorya ko
paulit-ulit nalang” sabi ng boses sa tenga ko.
“Eh putang ina naman eh kelanangan ba ipamuka na umasa
nanaman ako, na umiyak nanaman ako?”
Hindi ko
alam kung ano ang itsura ko dito sa daan habang umuulan. Puta naman kasi eh
saan ba ako nagkamali? Saan ba ako nagkulang? Ako ba talaga ang mali?
Paano ba kasi ito naging mali?
Mali bang magmahal?
Mali bang maging masya?
Mali ba ang umasa na masaya ka?
Maliba ang alalahanin ka?
Katumbas ba talaga ng pagmamahal ang sakit?
Kelan ba lagging may iiyak?
Kelangan ba lagging may nasasaktan?
Meron bang pagmamahal na walang sakit?
Kung meron paano?
Paano ba ang magmahal?
Kelan ba nagiging tama ang pagmamahal?
Kelan ako makakalaya sa mundong puno ng sakit?
Kelan ako makakalaya sa sakit na to?
Kelan ba ang tamang panahon?
Kelan?
Dahil Pagod na ako, pagod na pagod na…
“Carl gising na tapos na ang klase tulog ka nanaman”
BY: Carlos Marquez
No comments:
Post a Comment